Bij het syndroom van Tietze is het kraakbeen tussen het borstbeen en één of meerdere ribben ontstoken. Meestal ontstaat deze ontsteking aan de tweede, derde of vierde rib. Een kenmerk van het syndroom van Tietze is dat er zwelling van het kraakbeen optreedt rondom het borstbeen. Wanneer er geen zwelling optreedt, kan er sprake zijn van costochondritis. Bij costochondritis kan er ook een ontsteking van de ribben aan de rugzijde aanwezig zijn.

Symptomen

Bij het syndroom van Tietze wordt een stekende of zeurende pijn aan de voorkant van de borst gevoeld, vaak ter hoogte van de tweede, derde of vierde rib. Het is een felle pijn die niet continue aanwezig is. Meestal wordt de pijn éénzijdig gevoeld en de pijn kan uitstralen richting de arm of schouder, daarom wordt er vaak (onterecht) een verband met het hart gelegd. Niezen, hoesten of diep zuchten verergeren in de meeste gevallen de pijn rondom het borstbeen. Ook bewegingen/ houdingen van de romp kunnen deze pijnklachten verergeren.

Oorzaken

De precieze oorzaak van het syndroom van Tietze is nog niet bekend. De klachten komen meer voor bij:

• zware inspanning/ overbelasting

• ongeluk waarbij er iets tegen de borstkas is aangekomen

• verkeerde houding

• zwangerschap

• infectie van de bovenste luchtwegen 

• reumatoïde artritis

Op basis van het verhaal van de patiënt en het lichamelijk onderzoek wordt de diagnose gesteld. De diagnose kan niet gesteld worden middels bloedonderzoek of een röntgenfoto. In sommige gevallen wordt er een hartfilmpje gemaakt om aandoeningen aan het hart uit te sluiten.

Herstel en behandeling 

Meestal verdwijnen de klachten vanzelf binnen een paar maanden. In sommige gevallen kunnen de klachten ook chronisch worden. De huisarts kan pijnstillers of ontstekingsremmers  voorschrijven om de pijn te verlichten.

Fysiotherapie kan helpen bij het verbeteren van de houding. Hierdoor komt er minder druk op de borst en de kraakbeenverbindingen. Een andere manier om de kraakbeenverbindingen aan de voorzijde van de borst te ontzien, is door het trainen van de spieren tussen de schouderbladen. Ook ademhalingsoefeningen en ontspanningsoefeningen kunnen effectief zijn in het verminderen van de klachten. Wanneer er sprake is van een verminderde beweeglijkheid van de ribben en de wervelkolom kan fysiotherapie/manuele therapie middels mobiliserende technieken de beweeglijkheid verbeteren.